جواب ندامه.چن دیقه بعد دواره اس هدا باز عاشقونه بیئه

بازم جواب ندامه.دل خاد باتمه اسکولا خاننه مه جه نقطه ضعف بئیرن

یه دفه بدیمه گوشی زنگ خوارنه همون شماره بیه

بدیمه اتا کیجا هسته و مره به اسم اشناسنه

بعد چن دیقه حرف بزوئن بفهمستمه وه اتا از اون کارگراییی هسته

که شه باغ وسته بیاردبیمه

مال چن تا روستا اونورتر بیئه

نزدیک به سی سال سن و بیوه

خواسته مه جه رفق بواشه

وره باتمه چه دباره شی نکاردی؟ باته مه اولی مردی معتاد بیه

و دست بزن داشته و از این حرفا و اینکه کلا همه ی مردا

جه بدم انه دیگه!

باتمه اهااااا ...همه ی مردا جه تره بد انه که کنه واری مره بچسبستی

ول نکاندی و خوانه مه جه رفق بواشی!اگه تره خوش یموئه چکار کاردی؟!

خلاصه وره دست به سر هکاردمه و باتمه دیگه زنگ نزنه

ولی از اون موقع تا الان بیسش بار زنگ بزوئه

ول کنم نیئه!

 زمونه عوض بئیه

تا دیروز ریکاها وسته بورن کیجاها دنبال

اسا برعکس بئیه

خب حقم دارنه دیگه شی کجه پیدا بونه!!

بعد همه ی اینا شه دل دله باتمه اسام اتا کیجا بیئمو

بدردیم نئیه

ای گی بوره ام شانس دله

همه تله اویا کفنه ام تله کوپنی وگ!!

شانس د اشت باشیم همون خورد بیمی گره جه کتمی مردمی!